Άσπρα καλλιεργούμενα ( ή Agaricus):
Είναι τα μικρά κοινά μανιτάρια τύπου Παρισίων ή αλλιώς «κουμπιά». Τα πουλάμε ολόκληρα. Το χρώμα τους ποικίλλει από το άσπρο μέχρι και γκρί ή καφέ, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το μέγεθός τους.
Τα τρώμε:
Κυρίως φρέσκα σε σαλάτες, μαγειρεμένα σε πίτσες, μακαρονάδες ή με κρέας, σοταρισμένα με λίγο βούτυρο ή γεμιστά με τυριά ή αλλαντικά.
Πλευρώτους(ή αρτύκια ή αρτυκίτες ή ελατομανίτες)
Τα παράγουμε ή τα συλλέγουμε. Πρόκειται για σκουρόχρωμα μανιτάρια, με γεύση γλυκιά που θυμίζει κρέας.
Τα τρώμε:
Κυρίως ψητά ή σε σούπες, αλλά συνοδεύουν πολύ ωραία και το κοτόπουλο, το χοιρινό ή τα θαλασσινά.
Πορτσίνι ή Βασιλικά(ή καλογεράκια ή βωλίτες)
Υπάρχουν περισσότερα από 25 είδη στην φύση.
Έχουν άρωμα κάστανου και φουντουκιού και γεύση που θυμίζει κρέας.
Τα τρώμε:
Τηγανιτά και ψητά ή σοτέ με σκόρδο. Είναι από τα πιο γευστικά μανιτάρια και συνδυάζονται υπέροχα με ζυμαρικά, ρύζι και κρέας.
Πορτομπέλο(ή αγαρικά ή πρόβεια ή κοπρίτες)
Είναι γνωστά για τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες και επιπλέον μας δίνουν αρκετό σελήνιο.
Τα τρώμε:
Θυμίζουν κρέας στη γεύση, γι’ αυτό και συχνά το αντικαθιστούν σε φαγητά όπως η μαγειρίτσα. Γίνονται ωραία ψητά ή τηγανιτά συνοδευόμενα με ελαιόλαδο. Αν είναι αρκετά μεγάλα, γίνονται και γεμιστά.
Σιτάκε(Shiitake):
Shiitake είναι δισύλλαβη λέξη «Shii» που είναι η ονομασία του αειθαλούς δέντρου που μεγαλώνει και «take» στα ασιατικά που σημαίνει μανιτάρι. Είναι γνωστά εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Ασία. Περιέχουν πολυσακχαρίτες από αυτούς που θεωρείται ότι βοηθούν στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και συμβάλλουν στην μείωση των λιπιδίων στο αίμα.
Τα τρώμε:
Τηγανιτά
Τρούφες(μαύρες και άσπρες):
Σπάνια και δυσεύρετα υπόγεια μανιτάρια, με χαρακτηριστική δυνατή γεύση. Διατηρούνται στην κατάψυξη για 6 μήνες, χωρίς να χάσουν την ιδιαίτερη γεύση τους και το λεπτό άρωμά τους, αν τις τυλίξουμε σε αλουμινόχαρτο και μετά τις βάλουμε σε μια πλαστική σακούλα.
Τα τρώμε:
Συνοδεύουν κρεατικά και πουλερικά, αλλά τρώγονται και φρέσκες, τριμμένες ή σε λεπτά κομμάτια. Αρωματίζουν όμως και ζυμαρικά, ρύζι ή πατάτες.
Κανθαρέλλες(ή κανθαρίσκοι ή κιτρινούσκες ή καϊτσες ή γαλέτες ή νερατζάκια):
Πρόκειται για σπάνια άγρια μανιτάρια με πολύ πλούσια γεύση, που θυμίζει βερίκοκο ή νεράντζι.
Τις τρώμε:
Με φρέσκο βούτυρο ή κρέμα γάλακτος. Ταιριάζουν πολύ με πουλερικά και αρνί. Στην Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Adam’s Farm(Η φάρμα του Αδάμ) παράγουμε γλυκό του κουταλιού κανθαρέλλα.
Μορχέλες(ή μουρτσέκια ή αρτζιμπούρτζια ή κουκουνάρες ή κουζούκια ή κουκομέλες ή λαγόρτια ή μουρτσάρια):
Είναι ξανθιά, αλλά υπάρχει και μια σπάνια μαύρη ποικιλία. Έχουν φίνα γεύση που θυμίζει αφού έχει μαγειρευτεί συκώτι.
Τα τρώμε:
Είναι ιδανικά για σος και σούπες. Αν είναι μεγάλα μπορούμε να τα κάνουμε και γεμιστά.